شعر و قصه

سلام پاییز بگذار تا سرم روی برگ های بی گناهت بگذارم شاید کمی گریه تا باران یباد دلم گرفته فریاد می زنم مانند باد کوهستان خودت معشوقم را گم کرده ام پاییز تو چه گم کرده ای من همه را گم کرده ام نه ببخش خودم گم شده ام